เพียงแค'สิบหรือสิบห้านาทีต่อมา ไดโนเสาร์หนองนํ้าตัวหนึ่งก็โผล่ออกมาจากความมีด ตาสี่ข้างของมันสว่างมากจนเราแสบตาขณะที่มันล่องสว่างไปทั่วป่าราวครึ่งไมล์ มันคือรถซ่อมฉุกเฉินที่ขับเช้ามาจอด อยู่ข้างถนน เป็นรถกระบะที่มีล้อขนาดใหญ่เป็นสองเท่าของรถมินิ และความกว้างหน้าล้อเท่ากับตัวรถมินิซึ่งมีดอกยางเหมือนแนวเทือกเขาแบล็กเมาน์เทน ส่วนที่ติดอยู่ด้านหลังนั้นคือ เครนระบบไฮดรอลิกที่ยืดขยายได้ มีสายเคเบิลหนาเท่ากับโซ่ล่ามสมอของเรือเดินสมุทรลักเส้นอยู่ด้วย เจ้ายานพาหนะซิ้นนี้ดูเหมือนจะถูกออกแบบมาให้สามารถบุกตะลุยไปในแม่นํ้าแสะดึงเอาเรือบรรทุกนํ้ามันกลับขึ้นฝืงมาได้เลยช่างเครื่องกระโดดลงมาบนพื้น เขาเป็นชายหนุ่มรูปร่างผอมบางแต่แข็งแรงในชุดเอี๊ยมตัวโคร่งสืเหลือง หมวกเบสบอลของเขาหลุบตํ่าและแนบสนิทกับหัว กล่องไฟถ่ายรูปราคาถูก เขามิเคราแบบขนสัตว์เส้นแข็งๆ กระจัดกระจายอยู่ประปรายเหมือนเข็มสีทองที่ปักอยู่บนหมอนปักเข็มหมุดช่างซ่อมรถดึงก้นบุหรี่ออกมาจากปากและหัวเราะ
“ปกติไม่ได้ซ่อมโรลเลอร์เบลดหรอกนะ” เขาพูด“นี่ไม่ใช่โรลเลอร์เบลด” ผมทักท้วง “ล้อไม1ได้เรียงเป็นแถวตรงสักหน่อย"เขามองผมหัวจรดเท้า “รถคุณเหรอ'' เจ้าพาหนะคันเล็กดูจะลงตัว เข้ากันดึ กับชาวต่างชาติร่างสูงโย1งในเสื้อ แจ็คเก็ตสีฉูดฉาด และกระโปรงผมยอมร้ป แล้วเขาก็ใหัผมอธิบายสิงที่เกิดขึ้นโดยละเอียด“ดูเหมือนจะไม่มีอะไรผิดปกติกับเครื่องยนต์นะ” โรแลนด์พูดแต่ช่างซ่อมไม่สนใจ เขานวยนาดเข้ามา โยนบุหรี่ที่จุดอยู่ลงบนพื้น และมองไปใต้กระโปรงหน้ารถ“เราต้องไปถึงนิวออร์ลีนส์ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะท่าได้'' เรเน่บอกช่างซ่อมพยักหน้าเงียบๆ และเข้าไปนั่งในรถมินิ เขาหมุนกุญแจเพื่อตรวจดูตัวเลขจากแผงหน้าปัด และนั่งตรงนั้นโดยไม่เคลื่อนไหวอยู่ไม่กี่วินาที ทุกคนยกเว้นโรแลนด์กำลังมองเขา กล่องไฟlightbox ราวกับกำลังคอยให้นกพิราบสักตัวโผล่ออกมาจากหมวกเบสบอลของเขาอย่างมหัศจรรย์โรแลนด์กำลังขยับนาพิกาของเขาไปมาอย่างไร้จุดหมาย หงุดหงิดกับการทำท่าทางแบบมือสมัครเล่นทั้งหมดนี่ช่างซ่อมรถขยับตัวในที่สุด แล้วกวักมือเรียกผมเข้าไป“มาดู,นี่สิ'พ่อ'ขายาว”“ไหนขอดูหน่อย” โรแลนด์แทรกตัวมาอยู่ตรงหน้าผม ก้มหน้าไปดู แล้วก็ส่งเสียงร้องออกมาทันทีเหมือนกับทีมของเขาเพิงจะฑำทัชดาวน์ที่ไม่ได้เรื่อง “นี้ามันหมด" เขาพูด คำวินิจฉัยของเขาจมดิ่งลึกลงไปเท่ากับการเจาะนํ้ามันในอ่าวเม็กซิโกเลยละ“นํ้ามันหมด...” เรเน่พูดชํ้าชายรถปีกอัพก้าวออกมาอย่างภาคภูมิจากรถมินิ “อยู่ใจกลางแหล่งนํ้ามันที่ใหญ่ที่สุดของอเมริกาแท้ๆ แต่เสือกนํ้ามันหมด” เขาว่า“ไม1มิทาง” ผมปกป้องตัวเอง “เราเพิ่งเติมกันไปเมื่อวานนี้เองเติมไปสามสิบดอลลาร์ตอนที่เราข้ามมาถึงลุยเชียนา”มืใบหน้าแห่งความสงสัยสะท้อนให้เห็นภายใต้แสงไฟปีศาจที,ส่องจากหน้ารถกระบะ“ผมให้คุณดูใบเสร็จก็ได้นะ” ผมเสริมชายซ่อมรถคุกเข่าลงและตรวจดูใต้รถ "ไม่รั่ว” เขาพูดใบหน้าแห่งความสงสัยเหล่านั้นหันมาที่ผมอีก ไม่มีประโยชน์,ที่ผมจะล้วงหาใบเสร็จค,านั้ามันในกระเป๋าสตางค์ พวกเขาคงจะหาว่าผมปลอมมันขึ้นมาอยู่ดี“คุณมืนํ้ามันติดรถมาด้วยหรือเปล่า" ผมถาม“มี แต่คุณปล่อยให้มันหมดเกลี้ยงอย่างนี้ คุณจะท่าให้เครื่องสูบป้อนเชื้อเพลิงพัง ผมลากมันไปตรวจดีกว่า บางทีอาจมีอะไรรั่วที่ตรงไหน"เขาท่าหน้าตาแบบช่างซ่อมผู้มืเหตุมืผลที่ถูกบังคับให้แจ้งว่า คุณจะต้องจ่ายเงินเขาเป็นจำนวนมากในเวลาอันใกล้นี้ละนะเธลมาถูกลากหายสับไปในความมืด หลังคาธงยูเนียนแจ็คของเธอกำลังเผยิบผยาบอยู่อย่างท้าทาย แต่ไร้ซึ่งกำลังที่จะต่อกรกับเจ้ารถลากคันยักษ์ แล้วผมก็ถูกย้ายไปน้งในรถคันใหญ่ และออกเดินทางไป diylightbox นิวออร์ลีนส์ที่นั่น ตามคำสั่งของเรเน่และโปรดิวเชอร์รายการทีวีผู้เคร่งเครียดผมส่งยิ้มไปที่โลโก้ของโรงแรมบนป้ายไฟนีออน เซ็กอินเข้าห้องพักห้องหนึ่ง พลางโกหกพนักงานต้อนรับที่กำลังฉีกยิ้มเหมือนคนบ้าว่าผมมีการเดินทางในเมืองที่ยอดเยี่ยมขนาดไหน แล้วชื่นชมการตกแต่งห้องสวีทอันหรูหราที่มืเตียงสี่เสาและห้องนํ้าใหญ่เท่ากับโรงรถขนาดสองคัน หลังจากแสดงความเห็นสั้นๆ ผมก็ตกลงใจที'จะจมจ่อมลงบนเก้าอี้นวมบุกำมะหยี่ประดับพู่ตัวหนึ่ง และแกล้งท่าเป็นกังวลว่ากล้องอาจจะส่องเข้าไปใต้กระโปรงคิลต์ของผมอยู่ก็ได้จากนั่นผมก็ออกจากโรงแรมไปเดินเที่ยว สนุกสนานเฮฮาไปตามถนนเบอร์เบินสตรีท ผมตั้งใจจะกระเซ้าเย้าแหย'กับผู้คนที่กำลังฮาเฮ และหยุดอยู่หน้าประตูทางเข้าผับเพื่อฟังเสียงดนตรี แตกล้มเลิกแผนนี้ไป เมื่อกลายเป็นว่าการเย้าแหย่เพียงอย่างเดียวที่ผมจะท่าได้นั้นคือการพูดว่า “ฟักยูเช่นกันเว้ย'' ให้กับพวกนักคืกษาชายที่สาดเบียร์รดเสื้อของผมและส่งเสียงดังเอะอะเกี่ยวกับการโชว์ขาอ่อนของผมเช้าวันถัดมา วัดโรว์พาผมไปที่โรงรถ ช่างซ่อมบอกข่าวร้ายกับผมว่า เครื่องสูบป้อนเชื้อเพลิงนั่น photolightboxทำเอง ‘เจ๊งกะบี'-ง’ แบบสุดๆ ไปเลย และน่าจะใช้เวลาสองถึงสามวันในการซ่อมผมโทร.หาสุรายาเพื่อขอคำแนะน่า'ฉันต้องการคำแนะน่าของคุณค่ะ’' เธอบอกผมทันทีที่ผมต่อสายติด ''ฉันควรบอกพ่อของฉันเรื่องที่ฃอยืมสกูตเตอร์ฃองเพื่อนบ้านมาใช้ดีมั้ยคะ”“อะไรนะ"เธอเล่าปัญหาส่าสุดของเธอให้ผมฟังว่าเธอละเลยคำขอร้องของพ่อ คือแทนที่จะเดินไปท่างานหรือลาออกจากงาน เธอกลับรับข้อเสนอของหนุ่มเพื่อนบ้านที่จะให้เธอยืมรถสกูตเตอร์ของเขา
กล่องไฟถ่ายรูป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น