หลังเล็กและถูกบดบังรัศมีโดยตัวคลองนั่นเอง มันเป็นสายนํ้าใสสงบเงียบที่อุดมไปด้วยปลา มีเรือผูกจอดไว้ตรงนั้นตรงนี้ตลอดริมนํ้า ไม่ใช่เรือยอช์ตฃนาดใหญ่ แต่เป็นจักรยานนำและเรือแคนู นกกระสาสีขาวตัวหนึ่งเกาะอยู่บนหัวเรือท้องแบนลำเล็ก กำลังมองลงไปที่บุฟเฟต์อาหารเช้าของมันในนํ้าบ้านพักของคลินต์เป็นหนึ่งในบ้านหลังใหม่พร้อมสวนขนาดพอเหมาะไม่กี่หลัง มีต้นส้ม แปลงกุหลาบ และสนามหญ้าที่มีโต๊ะอาหารทำจากไม้สักหนึ่งชุด ผมเห็นนกฮัมมิงเบิร์ดตัวหนึ่งกำลังบินวนเวียนตามดอกไม้ตรงพุ่มไม้ มันเงียบสงบมากพอที่จะได้ยินเสียงนกตัวเล็กจิ๋วเลยละ เสียงที่พอได้ยินก็มีเพียงเสียงตอกจากระยะไกลของคนงานในพื้นที่ก่อสร้าง เสียงเครื่องบินใบพัดบินอยู่เหนือหัว และเสียง!ง ติ๊ง ของนํ้า'ใน'นาพุประดับ สวนผมเดินผ่านเข้าไปในประตูรั้วของสวน และเคาะที่ประตูสีแดงเข้มส่องประกายแวววับในแสงอาทิตย์ราวกับว่าสียังเปียกอยู่ มันทำให้ผมฉุกคิดขึ้นได้ว่า ผมเดินทางมาไกลมากแล้วตั้งแต่ครั้งที่ผมเคาะประตูหน้าบ้านที่ส่องประกายคล้ายๆ ชุดตู้ไฟสตูดิโอราคาถูก กันนี้ในย่านบร็องช์ประตูเปิด และชายหนุ่มคนหนึ่งก็โผล่ออกมาจากสวน“โอ้ ขอโทษครับ เอ้ บาย เจอกัน”
เขาพึมพำคำทักทายและบอกลารวมกัน แล้วก็วิ่งเหยาะๆ ออกไปตามทางเดินริมคลองพลางเหยียดแขนและหลังของเขาไปด้วยเอโลดีก้าวออกมาเพื่อดูเขาจากไป เธออยู่ในชุดกิโมโน ไร้เครื่องสำอาง เหมือนเพิ่งลุกมาจากเตียง“อย่าลืมมัฟฟินนะคะ” เธอตะโกนชายที่เพิ่งจากไปยกแขนขึ้นเพื่อแสดงการรับรู้“นั่นเจอรี่” เธอบอกผม“เขาไม1ได้เป็นหนึ่งในทีมฝรั่งเศสของคุณใช่มั้ยเนี่ ย เฃาดูไม่เหมือนวิศวกรเลย” สีหน้าของเธอดูขัดๆ เขินๆ กึ่งหน้าแดง กึ่งหัวเราะ “ไม่ใช่หรอกฉันเจอเขาที,ชายหาดเมื่อคริสต์มาสที่แล้ว เขาเป็นนักแสดง photolightbox แต่เขาต้องการจะเป็นพนักงานเสิร์ฟน่ะ”“มันไม่ได้กลับกันหรอกหรือ" ผมถาม“ก็ใช่น่ะสิ ฉันเดาว่าเขาแค่ต้องการจะทำอะไรที่แตกต่างน่ะ นั่นเป็นปัญหาของพวกคนแคสิฟอร์เนียละ พวกเขาแค่ต้องการจะแตกต่างแต่พวกเขาก็เหมือนกันหมดอยู่ดี”สมเป็นเอโสดี...ผมคิด เธอต้องอยู่เหนือคนอื่นๆ เสมอผมกินอาหารเด้าตรงนอกซานที่รับแสงแดดตอนเด้า แต่ยังหลบเร้นจากพวกคนสอดรู้สอดเห็นที่อาจเกิดขึ้นได้ด้วยกระถางต้นไม้ขนาดยักษ์หนึ่งแถว ซึ่งนับว่าดีครับ เพราะนอกจากสายลมเย็นแล้ว เอโลดีดันเดินเตร่ไปมาด้วยชุดกิโมโนที่ถูกจัดมาอย่างเหนือชั้นเพื่อให้ชายที่จ้องมองมันเกิดคลั่งขึ้นมาอย่างเช่น...ผมไง คืออย่างนี้ครับ...ผมรู้ว่าเธอนั้นเจ้ากี้เจ้าการมากขนาดไหน และการยั่วยวนนั้นก็เหมือนกับเกมเพลย์สเตชั่นสำหรับเธอ คือไร้บทสรุปอย่างสิ้นเชิง แต่การเห็นเธอทำทำแบบในหนังเรื่องเบสิก อินสติงต์ อยู่นั้นมันก็ยากเกินไปสำหรับผู้ลี้ภัยที่ไร้รักอย่างผมจะทนไหว ผมมาที่นึ่เพื่อล้วงความลับของเธอนะครับ แต่ผมกลับเล่าเรื่องทั้งหมดของผมให้เธอฟังอย่างรวดเร็ว ผมถึงกับแต่งเรื่องบางอย่างขึ้นเพื่อความสนุก รัฐบาลฝรั่งเศสไม่จำเป็นต้องสร้างคุกกวนตานาโมขึ้นมาเพื่อล้วงข้อมูลจากผู้ต้องสงสัยโดยการทรมานหรอกครับ พวกเขาแค่ล่งเอโลดีไปสัมภาษณ์เท่านั้นก็พอ และผู้ก่อการร้ายที่ใจแข็งที่สุดก็อาจจะเผยความลับออกมาจนหมดไส้หมดพุงผมพยายามอย่างเต็มที่ที่จะมุ่งความสนใจของตัวเองไปที่มัฟฟันและกาแฟที่เจอรี่วางไวให้บนโต๊ะ เขาเอาใจ เอโลดี เกินเหตุ ป้อนมัฟฟินกล้วยและพีแคนให้เธอหลายชิ้น และเรียกเธอว่า 'ที่รัก’ ขณะที่เธอซักไซ้ไล่เลียงหาความจริงกับผมเรื่องลาสเวกัส ผมไม,แปลกใจเลยเมื่อจุดยืนด้านศีลธรรมของผมต่อเรื่องปีนกลอูซี่นั้นทำให้เธอหัวเราะ แน่นอนครับว่าสำหรับเธอนั้น การถูกเฉดหัวออกมาจากเมืองเพราะปฏิเสธที่จะลดมาตรฐานด้านศีลธรรมของคุณเพียงห้าวินาทีนั้นเป็นเรื่องไร้สาระอย่างสมบูรณ์แบบ จอร์จ อิสต์แมน “มันเหมือนฟางเส้นสุดท้ายที่ทำให้อูฐหลังหักน่ะ’' ผมพูดอะไรนะ” เธอไม่รู้จักสำนวนนี้ครับ ผมคิดว่าบางทีคงเป็นเพราะเธอเป็นคนไม่มีฃีดจำกัด ผมพยายามจะอธิบายแนวคิดที่ว่า แม้แต่สัตว์ที่ใช้บรรทุกสินค้าที่ตัวใหญ่ที่สุดก็ยังรู้สึกรับไม'ไหวได้เหมือนกัน"ในฝรั่งเศสเราพูดว่า มันเหมือน'หยด,นํ้าที่...เอ่อ เรียกว่าไงนะ...ล้นออกมาจากแจกันน่ะ” เอโลดีพูด
 |
| กล่องไฟLEDทำเอง |
อย่างไรก็ตาม ในท้ายที่สุดมันก็ไม่สำคัญทั้งนั้น เพราะผมไม่รู้ว่าจะพูดอะไรกับเธออีก ไม่มีประโยชน์ที่จะบอกเธอว่า การเดินทางจากชายฝังสู่ชายฝังทั้งหมดนั้นมันเป็นเรื่องหลอกลวง มันอาจจะแค่ยืนยันในสิงที่เธอคิดเกี่ยวกับผมตั้งแต่ตอนงานเลี้ยงนี้าชาในบอสตันและเรือเฟอร์รื่ที่เคปเมย์ ไม่หรอกครับ ก่อนหน้านั้นอีก ตั้งแต่ตอนที่ผิดพลาดเรื่องลายธงที่จะวาดลงบนรถมินิแล้วละเธอบอกว่าผมต้องการความฝัน แต่เธอต้องการให้ความฝันนั้นถูกวางแผน มันเป็นวิถีแบบฝรั่งเศส ถ้าคุณต้องการความฝันสักอย่างคุณต้องไปเข้าโรงเรียนความฝัน และเรียนจนจบปริญญาด้านความฝันสำหรับเธอ ผู้ชายในกระโปรงคิลต์ก็เป็นแค'ชายที่ไม่ได้ใส่กางเกง และการขับรถมินิข้ามทวีปโดยไม่รู้แน่ชัดว่าเรากำลังจะไปไหนก็เหมือนกับรถทิหลงทาง โอเค มันเป็นความสับสนอลหม่าน ผมเริ่มเดินทางด้วยงานที่ปรึกษาด้านประชาสัมพันธ์อันเรียบง่าย และดูเหมือนจะจบลงที่การเป็นนายแบบรองเท้ากึ่งเปลือย แตนนเป็นวิธีที่คนเขาพบทองกันในแคลิฟอร์เนียนะครับ พวกเขามองหาสถานที่เหมาะเจาะที่จะปลูกมันฝรั่งและไปสะดุดเข้ากับแท่งโลหะ พวกเขาคงจะเริ่มแตกตื่นว่าทะเลทรายอาจ'จะ'ไม่มีที่สิ้นสุด และสถานที่เดียวที่จะปลูกอะไรลงไปได้คงจะเป็นบนกองอึของตัวสกังค์ หลังจากนั้นพวกเขาก็พบกับความโชคดี ส่วนผม...ด้วยวิถีทางที่บ้าบอคอแตก ไม่เป็นปารีเชียง กล่องไฟledlightbox และไร้แผนการของผมเองนี้...ก็เป็นแบบเดียวกันเป็นเรื่องยากมากที่ผมจะแงะหุ้นร้านนํ้าชาของผมออกมาจากเงื้อมมือของช็อง-มารึได้ แต่ผมก็ทำไดโดยไม่มือเล็กซา แทบจะไม่มืเธอเลย เจ้คและจูเลียนาเป็นคนที่อยู่เคียงข้างผม และเป็นคนที่เธออยากให้ผมทิ้งไวในไมอามี แม้แต่เอโลดีในสไตล์แปลกประหลาดของเธอก็ยังเกี่ยวข้องด้วยตั้งแต่ต้นจนจบ แต่อเล็กชากลับขู่ผมให้ทำลายเว็บไซต์ที่ทำให้ผมมีชื่อเสียงนั่นและทำให้เธอมืชื่อเสียงด้วย ถ้าเธอได้แสดงงานในชานฟรานชิสโก มันคงจะเป็นผลพวงโดยตรงจากเรื่องยุ่งๆ ของกระโปรงคิลต์และท่าเต้นเห, ยๆ ของ ผม ซึ่งมันเป็นเรื่องเหลวไหลที่เธอเคยหัวเราะเยาะใส่ก็นี่แหละ...ที่ผมไม่สามารถพูดออกไปว่า
“นี่ผมเองนะ” เพราะตัวตนที่แท้จริงของ “ผม” มันเป็นเรื่องตลกสำหรับอเล็กซาOne for the Roadโดดเดี่ยวไม่เดียวดาย“แกดูมีความสุขนะ” ผมพูดกับนกกระทุงที่จริงแล้วผมกำลังยอมันนิดหน่อย นกกระทุงสามารถดูบูดบึ้งอย่างมากด้วยจะงอยปากหักลงและการมีหน้าเง้างอแบบถาวร แต่เจ้าตัวนึ่ดูเหมือนพอใจในตัวเองอยู่มาก มันเกาะอยู่บนเสาต้นหนึ่งกลางทางไปท่าเรือเวนิส มีนํ้าหยดแหมะหลังการจับปลาที่ประสบความสำเร็จเพื่อนและญาติของมันยังอยู่ตรงนั้น กำลังทิ้งระเบิดกลางอากาศลงมาใส่นักเล่นกระดานโต้คลื่นสืบกว่าคนที่กำลังนั่งหายใจหอบอยู่ในชุดกบสีดำ รอคอยคลื่นที่สมบูรณ์แบบ“แกโชคดี” ผมบอกมัน '‘แกก็แค่ต้องจับปลา แกสามารถไปเล่นนํ้า ทอม เอดิสัน หรือบินร่อนเมื่อไหร่ก็ได้ที่แกต้องการ และถ้าเกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ขึ้นมา แกก็แค,บินวนเวียนไปรอบๆ จนกว่าแผ่นดินไหวจะหยุดและสีนามิผ่านโป ฟังดูดี,นะ ว่ามั้ย"นกกระทุงดูจะพึงใจอยู่เงียบๆ กับวิถีชีวิตที่สมบูรณ์แบบของมัน“แต่มันจะไม1ราบเรียบเกินไปหน่อยหรือ” ผมถามเจ้านก “ฉัน หมายความว่าฉันชอบชูชิ แต่ไม่ใช่ทุกมื้อนะ ถ้าแกเกิดเบื่อขึ้นมา สิงที่แกจะทำได้ก็มีแค่ออกไปอึใส่นักโต้คลื่น มันก็คงสนุกตอนครั้งแรกหรือครั้งที่สองนะ แต่ไม่ต้องสงสัยเลยว่าความแปลกใหม่มันจะค่อยๆ หายไปเพียงไม่นาน
”นกกระทุงสั่นหัวสีขาวขนาดใหญ่ของมัน ดูเหมือนมันจะบอกให้ผมไปชะผมทำตามและหันไปทางชายหาด ผมอยู่ระดับเดียวกับเส้นขอบนา ซึ่งวงแหวนเป็นฟองของนํ้าทะเลกำลังก่อตัวขึ้นและหายไปอย่างต่อเนื่อง เมื่อคลื่นแต่ละลูกพัดเข้ามาที่หาดทรายสีคัสตาร์ด หญิงสาวผมบลอนด์ร่างสูงคนหนึ่งกำลังเดินเท้าเปล่า รองเท้าของเธออยู่ในมือเท้าและข้อเท้าของเธอกำลังถูกคลื่นซัดจนมิดนํ้าทุกสองสามวินาที เธอเป็นเพียงคนเดียวที่มองเห็นได้บนชายหาดเหยียดยาว และมีบางสิงที่หงอยเหงาอย่างน่าสังเกตกับการได้เห็นเธอเดินอยู่ตรงนั้นตามลำพังโทรศัพท์ของ ผม เริ่มสั่นอ ยู่ในกระเป๋าไทเลอร์โทร.มา โดยพยายามพูดอย่างสุภาพ“พอล คุณต้องมาที่พิธีลงคะแนนนะ กล่องไฟไลท์บ็อกซ์ ได้โปรด”“ทำไมล่ะ จะได้ทำเงินให้คุณมากขึ้นน่ะหรือ”“ไม่ใช่ เพราะผู้ร่วมงานหวังจะพบคุณ ประเทศของคุณหวังจะพบคุณ”“ไร้สาระ ประเทศของผมหวังจะให้ผมแพ้ ไทเลอร์ คุณไปเป็นไอ้ขี้แพ้ชะเถอะ”“ผมยังมิอีเวนต์อีกมากในแอลเอที่เลือกมาเพี่อคุณเลยนะ คุณไม1อยากได้โบนัสแล้วหรือ”"คุณไปทำเถอะ หากระ'โปรงคิลต้ใส่'ชะ”ผมได้ยินเสียงเขากระแอม“ถ้าคุณไม่มาที่โรงละครภายในหนึ่งชั่วโมง คุณจะไม่ได้ส้กเพนนี”เขาพูด “ไม่ได้สักเซ็นต์ สักยูโร”
 |
| กล่องไฟถ่ายภาพ |
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น